Ankieta

Wybór określonej metody jest pierwszym krokiem na drodze do przekształcenia problemu badań w program badań.

Do zbadania problemu przedstawionego w pracy posłużyłam się metodą sondażu diagnostycznego. Pojęcie to jest definiowane jako „sposób gromadzenia wiedzy o przedmiotach strukturalnych i funkcjonalnych oraz dynamice zjawisk społecznych, opiniach i poglądach wybranych zbiorowości, nasileniu się i kierunkach rozwoju określonych zjawisk, o wszelkich innych zjawiskach instytucjonalnie nie zlokalizowanych, posiadających znaczenie wychowawcze, w oparciu o specjalnie obraną grupę reprezentującą populację generalną, w której badane zjawisko występuje”.[1]

Metoda ta odgrywa istotną rolę w badaniach środowiskowych, gdyż za jej pomocą można dać obraz badanej grupy stosunkowo szybko i w miarę dokładnie. Metoda ta nadaje się do instrumentalnego wykorzystania badanych osób, ogranicza ich liczbę i obszar badań.

Każda metoda decyduje o wyborze techniki badawczej. Przy wyborze bierze się pod uwagę takie okoliczności jak: typ badań, cele badawcze, populację, którą chcemy poddać badaniom oraz zjawisko badane.

Spośród wielu technik w niniejszej pracy za najodpowiedniejsze uznałam ankietę, obserwację oraz analizę dokumentów.

Ankieta jest „techniką gromadzenia informacji, polegającą na wypełnianiu najczęściej samodzielnie przez badanego specjalnego kwestionariusza. Pytania ankiety muszą być zawsze konkretne, i ścisłe jednoproblemowe. Są to najczęściej pytania zamknięte. Ankieta powinna dać jak najbardziej wyczerpujące odpowiedzi na nurtujące badacza pytania”. [2]

---

[1] A. Kamiński. Metoda, technika, procedura badawcza w pedagogice empirycznej, [w:] Metodologia środowiskowych badań pedagogicznych, pod red. R. Wroczyńskiego, T. Pilcha, Wrocław 1970, s. 43

[2]T. Pilch, Zasady badań pedagogicznych, Wrocław 1977, s. 141